嫌いでいさせて / #ให้ฉันได้เกลียดนายเถอะนะ (เล่ม4-6 + เล่มพิเศษ ยังไม่จบ)｜50
🖋©︎ Hijiki
#รีวิวมังงะวายญี่ปุ่น #แนะนำมังงะวาย
🇯🇵📱4️⃣ ’22.08.10
มังงะวายโอเมก้าเวิร์สในดวงใจของใครหลายๆคน มีลิขสิทธิ์ในชื่อไทย “ให้ฉันได้เกลียดนายเถอะนะ” ของสนพ.FirstLove ที่ไทยออกถึงเล่ม3แล้ว
เล่ม 4 ครอบครัวสุขสันต์ประกอบไปด้วย “ฮาซึกิ” อัลฟ่า, “นาโอโตะ” โอเมก้า,ชิซุคุ ลูกสาวคนโต และ “มินาโตะ” ลูกคนที่สอง
ในเล่มนี้ด้วยคำขอร้องจาก “มิซึกิ” ผู้เป็นแม่ ทำให้ฮาซึกิจำต้องไปทำงานนอกสถานที่เป็นเวลาติดกันหลายวัน
ทั้งฮาซึกิและนาโอโตะไม่เคยห่างกันนานๆมาก่อน ต่างรู้สึกเหงา แต่นาโอโตะก็พยายามไม่เอาใจไปคิดมาก ทุ่มเทกับงานภารโรงในโรงเรียน ระหว่างนั้นก็มีนักเรียนม.ปลายคนหนึ่งชื่อ “อิโอริ” หาโอกาสเข้าหา ทำท่าเหมือนจะรู้สึกสนใจ?ในนาโอโตะด้วย
เป็นครั้งแรกของการฮีทของนาโอโตะ นับตั้งแต่ที่แต่งงานมาแล้วโดยไม่มีฮาซึกิ ที่ผ่านมาฮาซึกิจะจำรอบฮีทของนาโอโตะได้ และคอยอยู่ข้างๆผ่านช่วงฮีทไปด้วยกัน พอคู่พันธะไม่อยู่ นาโอโตะเลยต้องพึ่งยาซึ่งมีผลข้างเคียง ทำให้ปวดหัว ตอนที่ไปทำงานก็อาการไม่ค่อยดีเท่าไหร่
ซีนที่ฮาซึกิหึงนี่แบบ ใจเต้นแรง ขนาดแต่งงานกันมีลูกแล้ว ความรักความหึงยิ่งมีแต่เพิ่มขึ้น พอห่างกันก็ยิ่งคิดถึงกัน ฟินมากๆ
🇯🇵5️⃣ ’23.06.10
เล่ม 5 ครอบครัวซึจิยะก็ให้กำเนิด “อาโออิ” ลูกคนที่3
มินาโตะที่เป็นลูกคนที่สอง เคยอยู่ในจุดที่เป็นคนเล็กที่สุด พอมีน้องที่เล็กกว่าเกิดมา ก็เกิดอิจฉา รู้สึกว่าความสนใจและความรักจะโดนน้องแย่งไป เพราะยังปรับตัวไม่ได้ก็เลยไม่ค่อยอยากยุ่งกับอาโออิเท่าไหร่ กลายเป็นปัญหาในครอบครัวที่ต้องค่อยปรับแก้กัน
นอกจากนี้แล้วที่โรงเรียนของชิซุคุก็มีการตรวจเพศรอง ไหนจะเรื่องที่ “ไดกิ” ลูกของเพื่อนชิซุคุที่โรงเรียนเป็นโอเมก้า
เป็นเล่มที่พูดถึงเรื่องของลูกๆมากขึ้น ซีนที่มินาโตะกับอาโออิอยู่ด้วยกันคือน่ารักใจเจ็บมาก อาโออิถึงจะเป็นน้องเล็กสุดแต่หน้านิ่ง แรงเยอะมาก
เล่มนี้นอกจากความวุ่นวายของเด็กๆจนแทบจะได้ยินเสียงร้องผ่านกระดาษออกมาแล้ว เราชอบซีนที่นาโอโตะพูดกับ “จุน” ซัง แม่ของไดกิมากเลย อบอุ่นและรู้สึกดีมากๆ
ได้เห็นชิซึคุค่อยๆเติบโตกับไดกิ มีซีนที่โรงเรียนของชิซึคุมากขึ้น ได้เห็น “อาซานากะ” เซนเซที่คอยดูแลเอาใจใส่นักเรียนเป็นอย่างดีด้วย
เป็นเล่มที่เราชอบมาก อาโออิเป็นน้องที่หน้านิ่งถอดแบบมิซึกิตอนเด็กมาสุดๆ น่ารักมากจริงๆ ซีนที่เข้าหากันของสองพี่น้องมินาโตะและอาโออิก็น่ารักมาก มีแต่คำว่าน่ารักกกเต็มไปหมด
ชอบที่ได้เห็นพัฒนาความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งขึ้นของฮาซึกิและนาโอโตะแม้ยุ่งกับการเลี้ยงลูก แต่ก็ยังมีมุมที่อยากหวานกัน NCก็ดีมาก ซีนที่นาโอโตะเป็นฝ่ายชวนก่อนก็ฟินสุดๆ
🇯🇵เล่มพิเศษ อาซานากะเซนเซกับยานากิเซนเซ ’24.01.10
เล่มพิเศษคุณครูในโรงเรียนประถมของชิซึคุ
อาซานากะเซนเซ(อัลฟ่า)กับยานากิเซนเซ(โอเมก้า) อยู่ในความสัมพันธ์ที่อาซานากะเซนเซเป็นฝ่ายรุกเข้าหาสุดๆ แต่ก็ยังอยู่ในสถานะมากกว่าเพื่อนแต่ยังไม่ใช่คนรักกัน
ยานากิเคยบอกกับอาซานากะว่าตัวเองมีปมความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีกับครอบครัว และไม่ได้เจอหน้ากันมานานมากแล้ว
อาซานากะเป็นคนที่จิตใจดี แต่เพราะที่ผ่านมาไม่เคยได้เจอคนแบบยานากิ เลยไม่รู้วิธีการเข้าหาอีกฝ่าย ก็ไปขอคำปรึกษาจากฮาซึกิ เพื่อหาวิธีที่จะเข้าหาโอเมก้าโดยที่ไม่ทำให้อีกฝ่ายอึดอัด กลับกันยานากิเซนเซที่มีปฏิสัมพันธ์ต่อคนรอบตัวไม่มาก ก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน
แต่ระหว่างที่ทั้งสองกำลังปรับตัวเข้าหากัน อาซานากะเซนเซมักจะได้กลิ่นหอมหวานมาจากยานากิเรื่อยๆ ทั้งที่เจ้าตัวก็ระวังตัวเองมาดีตลอด?
อาซานากะเซนเซเป็นอัลฟ่าที่ตลกและแปลกดี เวลาปกติชอบยิ้มดูเหมือนจะพึ่งพาอะไรยาก เล่นซีนอารมณ์ใหญ่อลังการตลอด แต่บทรุกหรือจริงจัง เปลี่ยนอารมณ์ทีนิ่งๆนี่อย่างเท่เลย
เป็นเล่มพิเศษที่มีเรื่องราวต่อจากเล่ม3 ได้เห็นมุมมองความคิดของคุณครูในโรงเรียน เน้นปมปัญหาในอดีตครอบครัวและชีวิตที่ผ่านมาของยานากิและ ได้เห็น “โอโตฮะ” น้องชายของยานากิครั้งแรก
ดีมากเลย อ่านไปก็รู้สึกว่าอย่างยานากิก็ต้องได้เจอคนร่าเริงเข้าใจง่ายๆแบบอาซานากะนี่แหละ NCก็ดีงาม อยากอ่านเรื่องของสองคนนี้อีก
🇯🇵6️⃣ ’24.06.10
เล่มล่าสุดที่พึ่งวางในตอนนี้ เป็นเล่มที่เราชอบมาก
ครอบครัวสุขสันต์ค่อยๆเติบโตไปด้วยกัน ในที่สุดก็มาถึงช่วงที่มินาโตะเข้าสู่วัยทองสองขวบแล้ว ดื้อไม่ฟังมากขึ้น ฮาซึกิที่โดนมินาโตะปฏิเสธและดื้อใส่ก็ปวดใจมาก พยายามหาวิธีการรับมือที่ถูกต้องกับลูก
เล่มนี้เป็นครั้งแรกที่นาโอโตะยกครอบครัวไปค้างที่บ้านแม่ บ้านเกิดของตัวเอง ข้างบ้านที่เคยไม่มีคนอาศัยมาก่อนกลับมีคนอยู่ เป็นวัยรุ่นสามคน?
เป็นเล่มที่ลงลึกในความรู้สึกที่ผ่านมาของฮาซึกิมากขึ้น และมีการทะเลาะกันครั้งแรกของฮาซึกิและนาโอโตะด้วย เกิดเหตุการณ์นึงที่ทำให้ความรักความผูกพันในครอบครัวแน่นแฟ้นขึ้นมากๆ ซึ้งมากๆ นํ้าตาไหลเลย
หลากหลายอารมณ์มากเลยหลังจากที่อ่าน
ยังคงความเป็นมังงะโอเมก้าเวิร์ดที่ดีมากที่สุดสำหรับเราเรื่องนึง ดำเนินเรื่องแบบค่อยเป็นค่อยไป แต่อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ ความรักความเข้าใจและพร้อมเติบโตไปด้วยกันในครอบครัวมันล้นออกมาเลย ดีต่อใจมากๆ
เล่มนี้แม้มินาโตะจะอยู่ในช่วงกำลังดื้อ แต่ก็เป็นไปตามวัยของเด็ก ก็ไม่ได้ดื้อจนเกินขอบเขต สัมผัสได้เลยว่าเซนเซใช้เวลาทุ่มเทคิดและเกาพล็อตในเล่มนี้อย่างที่บอกท้ายเล่มจริงๆ
เราชอบชุดเสื้อที่มีกระเป๋าให้โปเตโต้ซังมาก น่ารักสุดๆ อาโออิก็น่ารักจริงๆ เป็นมังงะที่อ่านแล้วไม่อยากให้จบเลย ถ้าถึงสักวันนึงจบลงคงเหงาแปลกๆ รอเล่มต่อไปเลยย 🌿
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น