#たんたんとタント / tantan to tanto (เล่ม1-2)｜32
🖋©︎Kihara Noriko
#รีวิวมังงะวายญี่ปุ่น #รีวิวการ์ตูนวาย
🇯🇵📱1️⃣ ’21.02.24
2️⃣ ’24.05.24
เล่ม 1 “อยู่ด้วยกันตลอดไปเลยนะ ฉันจะให้ทุกอย่างที่มีกับนายเลย”
มังงะวายความรักความสัมพันธ์ของคนที่อายุเท่ากัน เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก บ้านใกล้กัน โตด้วยกันมาตลอดท่ามกลางวิถีชีวิตบ้านนอกในญี่ปุ่น เป็นมังงะที่ดีต่อใจมาก
อุเคะ “โคทาโร่” (โคตะ) กับเซเมะ “ชุนเป” เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ด้วยความที่อาศัยอยู่ในชนบท พ่อแม่ของชุนเปไปทำงานที่เมืองข้างๆทำให้กลับบ้านช้า ชุนเปก็จะมาอยู่กินข้าวเย็นกับนอนค้างที่บ้านของโคตะเป็นประจำ แม่ของโคตะก็ปฏิบัติกับชุนเปเหมือนเป็นลูกอีกคนไปด้วย
ความสัมพันธ์ของสองคนนี้เหมือนจะเป็นคนในครอบครัวก็ไม่ใช่ เหมือนจะเป็นพี่น้องกันก็ไม่ใช่อีก
ชุนเปแอบรักโคตะมาตลอด พอสะสมนานวันเข้าก็พูดความรู้สึกออกมา เพราะรู้ดีว่าขืนตัวเองเก็บความรู้สึกต่อไปโคตะที่รู้สึกช้า ก็คงไม่มีวันรู้ว่าตัวเองคิดยังไงด้วย
พอโคตะรู้ว่าชุนเปคิดยังไงกับตัวเอง ก็เริ่มกังวลแล้ว กลัวว่าถ้าไม่ทำอะไรตอนนี้ไป ชุนเปจะถอยห่างไปจากตัวเอง
โตตะไม่เคยคิดถึงชีวิตที่จะไม่มีชุนเปมาก่อน แต่ไหนแต่ไรมาก็มีชุนเปคอยอยู่ด้วยตลอด ถ้าปล่อยให้ชุนเปเว้นระยะห่างกับตัวเองไปก็กลัวชุนเปจะไม่กลับมาอีก ทั้งสองก็ค่อยๆปรับตัวเข้าหากัน ตีกัน เถียงกัน แต่ก็รู้ใจกันตามประสาเพื่อนที่โตด้วยกันมา และมีความลับ?ที่มีแค่สองคนที่รู้ด้วย
เล่ม 2
“ถ้านายอยู่กับฉันละก็ นายจะต้องมีความสุขแน่นอน”
เล่มนี้ต่อจากเล่มแรก โคตะและชุนเปที่พัฒนาความสัมพันธ์เป็นคนรักกันละ ทั้งสองตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะสอบเข้ามหาลัยเดียวกัน หลังจากจบม.ปลายก็จะย้ายไปอยู่ด้วยกันสองคนในเมือง
พอย้ายมาอยู่ในเมือง ได้เห็นแสงสีอะไรต่างๆที่บ้านนอกไม่มี โคตะก็เที่ยวเล่นสนุกสนานสุดเหวี่ยง ได้เพื่อนใหม่ที่มหา’ลัย ชุนเปก็คอยตามไปกับโคตะทุกที่ พอเที่ยวเล่นเยอะบวกกับไม่ได้ทำข้าวกินกันเองทำให้เงินไม่พอ ทั้งสองก็หางานพิเศษทำกัน
ซึ่งโคตะก็ได้งานพิเศษทำจากเหตุการณ์นึง
เป็นเล่มที่ทั้งสองที่พึ่งพ้นจากการเป็นนักเรียน เปลี่ยนแปลงเข้าสู่ชีวิตที่เป็นผู้ใหญ่ขึ้น
เราชอบความสัมพันธ์ของทั้งคู่มากเลย โคตะเป็นคนที่จิตใจดี ตัวเล็กตัวน้อย ร่าเริงสดใส ยิ้มแฉ่งตลอดเวลา ผู้ใหญ่เห็นก็รู้สึกเอ็นดูในความน่ารักนี้ ตรงกันข้ามกับชุนเปที่ตัวสูงหน้าบึ้ง ไม่ค่อยยิ้ม ดูไม่เป็นมิตร
ส่วนตัวเราชอบความสมจริงในบทสนทนาของทั้งสองคน ที่ก็คือผู้ชายที่โตด้วยกันมาตั้งแต่เด็กทั้งคู่ ซีนกินอาหารอย่างมีความสุข เถียงกัน ต้องกินเนื้อเท่านั้นมันน่ารักมาก มีมุมที่ทั้งรู้ใจกันเพราะเป็นเพื่อนและก็เพราะเป็นคนที่รักด้วยไปในเวลาเดียวกัน
ชุนเปรักโคตะมาก โคตะเองก็ไม่ต่างกัน อีกคนกลัวว่าอีกคนไม่มีตัวเองก็ไม่เป็นไรแล้วจะไปจากตัวเอง กับอีกคนก็อยากพยายามทำให้ดีที่สุด ไม่พึ่งพาอีกคนมากเกินไปเพื่อที่จะได้อยู่กับอีกคนได้ไปตลอด
เป็นมังงะที่อบอุ่นหัวใจมากเลย ยิ่งเล่มแรกที่มีบรรยากาศบ้านนอกในญี่ปุ่น ดีมากๆเลย แต่ละซีนคือดีจริงๆ NCก็มี ลายเส้นน่ารัก อ่านแล้วให้ความรู้สึกว่าการที่ได้ถูกรักจากใครสักคนและความรู้สึกตรงกันในโลกที่อ่อนโยนมันเป็นอะไรที่ดีมากเลย
ชอบตรงที่โคตะเหมือนเป็นความสดใสของชุนเป มองเผินๆเหมือนชุนเปจะติดโคตะมาก แต่โคตะก็ติดชุนเปมากไม่แพ้กันทำให้เวลาโดนชุนเปบอกให้ไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนคนอื่นโดยไม่ต้องมีตัวเอง โคตะที่ยิ้มแย้มตลอดก็จะโมโหหน้าบูดบึ้ง
อยากอ่านเรื่องราวของสองคนนี้ไปอีกเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าเซนเซจะเขียนเล่มต่อมั้ย แต่อยากอ่านต่อมากๆเลย อยากให้มีLCเข้าไทยด้วย แต่งานของเซนเซเกือบทุกเรื่องเข้าไทยหมดเลย เรื่องนี้จะได้LCในไทยเมื่อไหร่นะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น