 |
| เซ็ตปกด้านในแถมโปสการ์ดและที่คั่นรูปปก,Boxแบบแข็ง |
#พันพุทธะบัญชามาร (3เล่มจบ)｜29
#รีวิวนิยายวาย
สนพ.Minerva
🖋©︎สือจิ้ง
“ข้าทั้งไม่นับถือพระผู้เป็นเจ้าและไม่เชื่อในความดี
หลวงจีน ข้าเชื่อในเจ้าเท่านั้น เจ้ายึดพุทธะเป็นสรณะ ส่วนข้ายึดเจ้าเป็นที่พึ่งพิง”
นายเอก “เสิ่นตู๋” ประมุขลัทธิมาร ชั่วร้ายโหดเหี้ยมของจริง ฆ่าคนมาเยอะมาก ตกเป็นเป้าจู่โจมของฝ่ายธรรมะ โดนวางแผนลอบฆ่าเกือบตาย กัดฟันทนพิษบาดแผลมาล้มที่ศิลาหยุดการเข่นฆ่าของอารามลิขิตฟ้า ฟื้นมาก็ได้หลวงจีนใบ้ช่วยชีวิตเอาไว้
ตอนที่อยู่เฉยๆนอนรักษาตัวก็พยายามหาเบาะแสเข้าวิหารพันพุทธะเพื่อจะหาวิธีขโมยพุทธคัมภีร์ คัมภีร์ที่ทุกคนในยุทธภพลํ่าลือกันว่าเป็นสุดยอดที่สุดแต่ไม่มีใครขโมยออกไปง่ายๆเพราะมีฮุ่ยเซิงซั่นไจหลวงจีนฝีมือร้ายกาจคอยดูแลไว้อยู่
ระหว่างที่หลวงจีนคอยดูแลเสิ่นตู๋ ด้วยความที่เป็นจอมมารก็มีความชั่วร้ายอยู่ในตัวอยู่แล้ว
คือนายเอกร้าย นิสัยชอบแหย่แกล้งอารมณ์เหมือนตัวเองทำเรื่องชั่วมาเยอะพอเจอคนที่มีจิตเมตตาอย่างหลวงจีนเลยเหมือนมีอะไรไปกระตุ้นต่อมอยากทำอะไรชั่วๆต่อหน้าหลวงจีนที่พูดไม่ได้ อยากดูความอดทนและความเจ็บปวดของเขาที่แสดงออกมาแล้วนั่งสะใจยังไงยังงั้น
ขนาดเข้ามาในเขตอาราม ได้หลวงจีนช่วยไว้ก็ยังไม่ได้ช่วยให้นายเอกคิดอะไรได้ทั้งนั้น พูดจาไม่ดี สบโอกาสก็หาเรื่องกระแนะกระแหนหลวงจีน ปากว่าอีกอย่างแต่ในใจกลับคิดว่า
“โลกนี้ไฉนจึงมีหลวงจีนรูปงามถึงเพียงนี้ได้ แล้วไฉนหลวงจีนจึงมีคิ้วตาที่น่ามองถึงเพียงนี้ได้”
นายเอกคงจ้องหลวงจีนแทบจะกลืนเขาไปเลยมั้ง
ตอนที่หลวงจีนยังคอยดูแลนายเอก ก็คอยหิ้วโจ๊กมาฝาก นายเอกด้วยความเป็นจอมมาร เติบโตมาแบบสุขสบายก็เริ่มเรียกร้องอยากกินเนื้อนั่นนี่กับหลวงจีนซึ่งไม่กินเนื้ออยู่แล้ว สร้างความลำบากใจให้หลวงจีนไปอีก
จนถึงช่วงนึงที่นายเอกโดนผลสะท้อนกลับของเคล็ดวิชาเทพหกประสานกำเริบ และหลวงจีนต้องยอมละเมิดศีลเพื่อช่วย นายเอกก็พอเริ่มรู้ใจตัวเองแล้วว่าตัวเองรู้สึกยังไงกับหลวงจีนกันแน่
จังหวะที่รักษาตัวหายแล้วจะต้องออกไปจากอาราม ด้วยความชอบที่ล้นอกนายเอกเลยชวนหลวงจีนออกไปด้วย แน่นอนหลวงจีนปฏิเสธแบบนิ่มนวล เล่นเอานายเอกเจ็บปวดและไปไม่เป็นเลย
สุดท้ายแล้วพอออกมาจากอาราม ใจก็คิดถึงหลวงจีนในป่าไผ่ ช่วงเวลาดีๆและแสนสงบที่ได้ใช้ร่วมกัน เลยหาเรื่องกลับมาอารามอีกรอบกับฝ่ายธรรมะโดยอ้างว่าจะมาขอพุทธะคัมภีร์
ในใจตอนนั้นนายเอกคิดแต่ กลับไปอารามอีกรอบ หาหลวงจีนใบ้นั่นแล้วบังคับพาคนออกมาโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แต่พอได้รู้ว่าหลวงจีนใบ้ที่ช่วยตัวเองไว้จริงๆเป็นใครก็อึ้งไปเลย
เรื่องนี้เป็นแนวเกี่ยวกับศาสนาที่เคยอ่านเป็นครั้งแรก ฉากเรทแซบมาก อ่านไปรู้สึกเหมือนร่วมทำบาปไปด้วยเลย แม้จะมีฟีลกึ่งบังคับกึ่งจำยอมแต่ส่วนตัวคิดว่าด้วยคาแรกเตอร์ของตัวละครเลยสมเหตุสมผลอยู่
ในเรื่องมีบรรยายฉากธรรมชาติค่อนข้างเยอะ ตอนป่าไผ่ให้ภาพความรู้สึกที่สงบจริงๆ ยิ่งพวกฉากสู้กันคือบรรยายเห็นภาพเลย
เราชอบความรู้สึกที่พระเอกหลวงจีนคือรู้ว่าตัวเองหวั่นไหวให้จอมมารนานแล้วแต่พยายามข่มอารมณ์ โดยยึดเอาหลักเหตุผลแบบพุทธะมายกเหนืออารมณ์ตัวเองมันดูเป็นอะไรที่ต้องห้ามดี
นายเอกเป็นมารร้ายไม่อยากทำความดี พระเอกเป็นหลวงจีนอยู่ในอารามมาตั้งแต่เกิด ไม่อยากทำชั่ว ต่างกันเหมือนไม่น่าจะมาบรรจบกันได้
ส่วนตัวเราชอบที่หลวงจีนพูดกับนายเอกว่า
“เจ้าเป็นความปรารถนาดั้งเดิมเพียงอย่างเดียวที่ข้าทำตามใจตัวเอง”
ฉากที่หลวงจีนวาดผีเสื้อตอมดอกไม้ที่ยังตูมยังไม่บาน มันเป็นฉากที่งดงามมาก สองคนนี้บอกรักกันกลายๆผ่านการวาดรูป โรแมนติกแบบโบราณสุดๆ
นอกจากตัวละครพระนาย ตัวละครเสริมก็มีสีสันนะ กู้เจาฝ่ายธรรมะที่จริงๆแล้วร่วมมือแบ่งผลประโยชน์กับนายเอกแบบลับๆ เป็นศัตรูที่เหมือนจะหวังดีกัน แต่กู้เจาก็จ้องเอาชีวิตนายเอกเรื่อยๆ ใจทั้งรักทั้งอยากเอาชนะ ทั้งมักใหญ่ใฝ่สูงตีกันมั่ว
เผยอู๋จี้ ที่นายเอกเลี้ยงดู คอยสอนเคล็ดวิชาให้ตั้งแต่เด็ก เผยอู๋จี้คือน่าสงสารมาก ทั้งแค้นทั้งรักนายเอก แค้นเพราะนายเอกฆ่าพ่อแม่ตัวเอง แต่พออยู่ด้วยกันไปนานๆความรักก็มีมากกว่า คือรักมากจนแบบอยากจะฆ่านายเอกให้ตายๆไปเลย แต่พอเขาจะตายจริงๆก็รู้สึกเหมือนชีวิตตัวเองว่างเปล่า ขาดหายอะไรไป
เนื้อเรื่องมีหลายช่วงที่เกี่ยวข้องกับการตีความหมายทางศาสนาเลยทำให้เข้าใจลำบากหน่อย แต่ฉากสู้กันฉากบรรยายต่างๆอ่านไหลลื่นเมามันมาก เล่ม2มีจุดที่เรื่องเอื่อย บรรยายซำ้เยอะไปหน่อยบ้างแต่โดยรวมไม่ได้ทำให้เรื่องน่าเบื่อนะ
คุณกอหญ้าผู้แปล หาข้อมูลมาละเอียด อ่านแล้วได้ความรู้ทางศาสนาเพิ่ม คนแปลเก่งทำการบ้านมาจริงๆสำนวนภาษาสละสลวย 🌿
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น