ชื่อเรื่อง 📖 : ภาพบนสุด kazoku ni narouyo(家族になろうよ) วางแผง 2017.01.30
(เล่มไล่จากซ้ายไปขวา)Until the love blooms [the first volume](いつか恋になるまで・上),Until the love blooms [the second volume](いつか恋になるまで・下) วางแผงพร้อมกัน 2019.10.14
Night and day -After Until the love blooms- (明けても暮れても) วางแผง 2021.05.14
โดยเซนเซ 🖋 : Tomo Kurahashi (倉橋トモ)
เรื่องนี้อ่านซำ้หลายรอบ ครั้งแรกที่อ่านเราอ่านเป็นเล่มเซ็ต Untill the love blooms ก่อน ตอนแรกที่อ่านจบยังไม่รู้สึกถึงขั้นอยากอ่านซำ้ขนาดนั้น แต่พออ่าน Night and day ซึ่งเป็นเล่มล่าสุดที่พึ่งวาง แล้วกลับไปอ่านเล่มแรกสุดที่อ่านอีกรอบคือติดใจมากเลย อ่านซำ้ไปไม่รู้กี่ครั้งแล้ว แนะนำสำหรับคนที่ชอบความรักแบบรักครั้งแรก ความรักของเพื่อนที่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่ยังเด็กพัฒนาดูแลความรักไปด้วยกันจนเป็นผู้ใหญ่
เนื่องจากเรื่องนี้เป็นซีรีส์เล่มต่อๆกัน เลยจะรีวิวแบบรวมๆทั้งสี่เล่มเลยแล้วกัน เล่มที่วางแผงก่อนหน้าสุด "kazoku ni narouyo" เป็นชีวิตในอนาคต8ปีให้หลังของเล่ม Untillกับ Night and day ปกติคนที่ตามมาแต่แรกก็จะอ่านkazoku กันมาก่อนเพราะมันวางแผงก่อน ส่วนเล่ม Untill ที่วางแผงตามมาทีหลังก็จะพูดถึงชีวิตมอปลาย 3 ปี ของจิอากิ(เซเมะ)และคาสุมะ(อุเคะ)
ถ้าเรียงตามไทม์ไลน์ในเรื่องก็จะเป็น
Untill the love blooms [the first volume]
⇩
Until the love blooms [the second volume]
⇩
Night and day -After Until the love blooms-
⇩
kazoku ni narouyo
เราชอบความสัมพันธ์ของทั้งสองคนมากๆเลย เซนเซวาดทั้งสองในวัยเด็กและช่วงวัยรุ่นออกมาได้น่ารักมากๆ ลายเส้นน่ารักมากกกก
ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นตั้งแต่ที่ทั้งสองยังเป็นเด็ก โตมาด้วยกันถูกเลี้ยงมาเหมือนเป็นพี่น้องกัน ในเรื่องนี้นอกจากพระเอกและนายเอกแล้วก็ยังมีเพื่อนสาวของทั้งสองคนด้วย เพื่อนสาวคนนี้ชื่อโทโมเอะพ่อแม่เสียตั้งแต่ยังเล็ก พ่อแม่ของพระเอกและนายเอกก็เลยเลี้ยงมาด้วยกันตั้งแต่ยังเด็ก เราชอบคาแรกเตอร์ความเป็นสาวมั่น รักอิสระ และเป็นคนที่คอยสนับสนุนความรักของเพื่อนทั้งสองคนด้วย
ความน่ารักสดใสในช่วงวัยรุ่น รักหวานอมเปรี้ยวจักจี้หัวใจจริงๆ จิอากิก็แอบชอบคาสุมะมาตลอด แต่ก็รู้สึกลึกๆว่าความรักครั้งนี้บอกไปคงไม่สมหวัง และก็รับรู้มาตลอดว่าคาสุมะมีแฟนสาว
เราชอบความสัมพันธ์ที่ทั้งสองเติมเต็มให้กันและกัน คาสุมะที่ดูเหมือนจะมองจิอากิเป็นแค่เพื่อนแต่พอถามจิอากิว่ามีคนที่ชอบอยู่หรือเปล่าแล้วจิอากิตอบกลับว่า "ถ้าบอกว่ามีล่ะ?" คาสุมะตกใจ จิอากิเลยบอกว่า "ล้อเล่นน่ะ" จังหวะที่คาสุมะพูดว่า "คงไม่แอบมีความลับอะไรไม่ยอมบอกใช่มั้ย" ฟีลแบบเป็นเพื่อนกันนะมีอะไรต้องบอกกัน แต่ลึกๆคาสุมะเองก็ไม่รู้ตัวไงว่าจิอากิมีความพิเศษกับตัวเองมากแค่ไหน ทำเหมือนไม่อะไร แต่พอรู้ว่าอีกฝ่ายทำท่าเหมือนมีคนในใจก็เกิดอาการเอ๊ะในใจ อ๊ายยย
คาสุมะ อุเคะเรื่องนี้มีบุคลิกแนวห้าวๆ แยงกี้มาก เซนเซก็จงใจวาดการแต่งตัวชุดให้ดูเป็นคนแต่งตัวเชยๆนิดๆ ตรงกันข้ามกับจิอากิที่หน้าตาหล่อเหลาน่ารักน่าเอ็นดู เหมือนหมาน้อย ไม่ค่อยกล้า ตอนเด็กๆคาสุมะต้องคอยดูแลปกป้องจิอากิ ตอนแรกที่เราอ่านเรานึกว่าจิอากิเป็นอุเคะด้วยซำ้555 เซเมะแนวนุ่มนิ่มคือฟินไปอีกแบบมากๆ เวลารุกแล้วพูดตรงๆคือแบบอ่านแล้วจิกหมอน อุเคะที่ภายนอกแมนๆ ทำตัวซึนๆ แต่ก็พ่ายแพ้โดนกดทุกทีคือเป็นอะไรที่แบบ ฮอลลล ถูกใจ น่ารักมาก
แต่กว่าทั้งสองคนจะลงเอยกันก็ผ่านช่วงเวลาต่างๆด้วยกัน เหมือนจะคลาดกันแต่ก็คิดถึงกันอยู่ตลอด คือความสัมพันธ์ของทั้งสองคนเอาจริงๆมันก็ส่อแววแต่เริ่มต้นแล้ว ตั้งแต่ตอนม.สามที่จิอากิไปนอนค้างที่บ้านคาสุมะแล้วแอบช่วยตัวเองตอนที่นอนอยู่แล้วคาสุมะตื่นขึ้นมาถามตรงๆว่าช่วยตัวเองหรอ? หลังจากนั้นทั้งสองก็ช่วยตัวเองด้วยกันมาเรื่อยๆ ตอนแรกตามความเข้าใจของคาสุมะคือเหมือนกิจกรรมนึงของเพื่อนกันงี้ เราแบบ..ได้หรอ? 5555
จิอากิเองก็เข้าใจว่าคาสุมะคงไม่คิดอะไรมากไปกว่านั้น พยายามบอกตัวเองไม่คาดหวังไม่แอบหวังอะไรพอคาสุมะมีแฟนจิอากิก็ทำเหมือนไม่มีอะไร ไม่รู้สึกอะไร แต่เอาเข้าจริง การเก็บการควบคุมความรู้สึกมันไม่ได้ง่าย นับวันยิ่งฝืนไปทุกที เริ่มไม่ไหว
และในงานเทศกาลดอกไม้ไฟก็เป็นจุดเปลี่ยนความสัมพันธ์ของทั้งคู่
ตอนแรกเราก็แอบนึกว่าตอนที่คาสุมะรู้ความรู้สึกจริงๆของจิอากิว่าคิดยังไงกับตัวเองจะรู้สึกยังไงนะ จะมีรู้สึกไม่โอเคมั้ย สับสนมั้ยที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน ในตอนนั้นคาสุมะตอบเลยนะว่าไม่ได้มองจิอากิแบบนั้นเลย ซึ่งจิอากิก็บอกว่าฉันรู้ดี ขอโทษนะ กลับบ้านกัน หลังจากนั้นก็พยายามเลี่ยงไม่เข้ามายุ่งกับคาสุมะมาก พยายามที่จะไม่ทำให้อีกฝ่ายลำบากใจด้วยแหละ
คาสุมะเองก็มองจิอากิคือเพื่อนอะ อารมณ์แบบบอกว่าจะทำไงดีเพื่อนที่เล่นกันมาตั้งแต่เด็กบอกชอบ ชอบคืออะไร สับสนมากกว่า ทั้งที่จริงๆก็แค่รู้ตัวช้านั่นแหละ ฮั่นแน่ 555
เราชอบบทบาทของโทโมเอะมากๆ ชอบความรู้สึกที่คอยสังเกตและรู้มาตลอดว่าจิอากิแอบชอบคาสุมะมาตลอด พอทั้งสองเริ่มคบกัน ช่วงที่มีการเปลี่ยนแปลงในชีวิต โทโมเอะก็เข้ามาเป็นตัวเสริมที่ทำให้เพื่อนทั้งสองแน่วแน่ในเป้าหมายมากขึ้น เพราะเป็นเพื่อนนอกจากจะคอยเฝ้าดูอยู่ห่างๆแล้วก็คอยเป็นแรงผลักดันนี่แหละมันดีมากๆ
ส่วนเล่ม Night and day จะเป็นชีวิตในช่วงมหาลัยของจิอากิและคาสุมะที่ย้ายมาอยู่อพาร์ตเม้นท์ในโตเกียว ได้สัมผัสถึงรสชาติความรักในแบบที่ไม่เคยรู้สึกตอนสมัยเป็นนักเรียน มีตัวละครใหม่เพิ่มเข้ามาในเล่มนี้ การเข้าใจผิดกัน การเริ่มต้นออกมาใช้ชีวิตคนเดียว
ถึงทั้งสองคนจะใจตรงกัน จิอากิคือรักคาสุมะหัวปักหัวปำมาก เอะอะอะไรก็คิดถึงแต่คาสุมะ อยากไปหา อยากไปนั่นนี่? คาสุมะก็ซึนเดเระแต่ก็มีมุมที่น่ารัก บทจะอ้อนก็จะแอบบ อุ้ยยยตามจิอากิเลย555
ส่วนเล่ม kazoku ni narouyo คือสมชื่อเลย "เรามาเป็นครอบครัวเดียวกันเถอะ" ดีงามมากๆ เล่มนี้เราซื้อเป็นแบบE-book เล่มนี้จะเป็นช่วงวัยทำงานของจิอากิและคาสุมะที่รับลูกของโทโมเอะมาเป็นลูกเลี้ยง การใช้ชีวิตดูแลเด็กไม่ใช่เรื่องง่าย กว่าทั้งสองจะปรับตัวแบ่งหน้าที่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ทั้งเรื่องในบ้าน เรื่องที่ทำงาน เรื่องกิจกรรมในโรงเรียนอนุบาลของอายูมิต่างๆ อายูมิรู้สึกอย่างไรกับการที่โตมาโดยการเลี้ยงดูของผู้ชายสองคน เป็นต้น
เป็นความสัมพันธ์ที่พัฒนาเป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน ค่อยๆเติบโตไปด้วยกันในการคอยเลี้ยงดูเด็กตลอดเวลา อบอุ่นหัวใจมากๆ เซนเซวาดเด็กน้อยได้น่ารักมากๆ เห็นเซนเซบอกว่าชอบวาดเด็กน้อยไม่แปลกใจเลย วาดได้น่ารัก สรุปคือชอบมากๆเลยเล่มนี้ สายสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นของเพื่อนในวัยเด็ก จิอากิ,คาสุมะและโทโมเอะ ทำหัวใจพองฟูมากๆ ต้องได้อ่านเองแล้วจะเข้าใจความรู้สึกนี้เลย ดีต่อใจจริงๆ ครอบครัวของทางจิอากิแล้วก็คาสุมะที่มีต่อความสัมพันธ์ชายรักชายของทั้งคู่ด้วย
มังงะเรื่องนี้แนะนำจริงๆ ขนาดเอากลับมาเปิดดูเพื่อเขียนรีวิว ยังกลับไปนั่งอ่านอีกละ555 เป็นมังงะที่อ่านแล้วได้รับความรู้สึกอิ่มเอมใจอย่างแน่นอนเลย คงเพราะอ่านแล้วรู้สึกดีมั้งเลยเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้กลับไปอ่านหลายรอบ เห็นสำนักพิมพ์ zenshu ซื้อลิขสิทธิ์มาแปลคือดีใจมาก อยากให้มังงะดีๆอ่านแล้วมีความสุขเรื่องนี้ผ่านสู่สายตานักอ่านชาวไทยเยอะๆเลย
Kotoha 🌿
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น